© Thinkstock

In de aanloop naar de verkiezingen maken belangen- en beroepsverenigingen graag een verlanglijstje op. Een klassieker in het lijstje van de vastgoedsector is de vraag naar meer rechtszekerheid. In een sector die bij uitstek op de lange termijn werkt, is dat geen overbodige luxe. “In onze sector neemt het productieproces van grondstof - de grond - naar afgewerkt product - bijvoorbeeld een appartementsblok - gemakkelijk zes à zeven jaar in beslag. Als de spelregels in die periode veranderen, kan dat een grote impact hebben op de rentabiliteit”, verklaart jurist en vastgoedexpert Filiep Loosveldt.

Snellere en eenvoudiger (vergunnings)procedures staan ook met stip genoteerd in het wensenlijstje van de vastgoedsector. Met de goedkeuring van het decreet over de omgevingsvergunning - naar alle waarschijnlijkheid nog voor de verkiezingen - moet Vlaanderen kunnen scoren bij de vastgoedprofessionals.

De omgevingsvergunning integreert de milieu- en stedenbouwkundige vergunning in één enkel vergunningsinstrument. Nu zijn voor grotere vastgoedprojecten nog beide vergunningen vereist. En ook bedrijven met hinderlijke activiteiten die een bouwproject wensen te realiseren, moeten nu nog een stedenbouwkundige vergunning én een milieuvergunning weten te bemachtigen.

Met de introductie van de omgevingsvergunning zal één vergunningsaanvraag leiden tot één openbaar onderzoek, dat uitmondt in één vergunning. “Dat moet sowieso tijdswinst opleveren”, zegt Mario Deketelaere, advocaat en specialist omgevingsrecht bij het advocatenkantoor Baker & McKenzie. “Ook belangrijk is dat het nieuwe decreet voorziet in bindende beslissingstermijnen. Nu heb je eigenlijk geen zicht op de einddatum van de procedure, want de minister is bij de beroepsprocedure voor de milieuvergunning niet gebonden aan een beslissingstermijn.”

Het Flodderdecreet naar af

In een ander belangrijk Vlaams dossier, dat van het decreet grond- en pandenbeleid, kreeg de vastgoedsector onlangs genoegdoening. Het Grondwettelijk Hof heeft het decreet gedeeltelijk vernietigd. Het doel van de Vlaamse overheid was de bouw van sociale en bescheiden woningen aan te zwengelen. De vastgoed- en bouwsector verzette zich fel tegen het decreet, dat verkavelaars en projectontwikkelaars verplicht bij projecten van een bepaalde omvang in een percentage sociale en bescheiden woningen te voorzien. Die zogenoemde sociale last zou de kostprijs van het normale woningaanbod in het project de hoogte in jagen, redeneerden de vastgoedprofessionals. Dat op die manier ook een sociale mix wordt geforceerd - wat het decreet de bijnaam Flodderdecreet opleverde - viel bij velen evenmin in goede aarde. 
De sector stapte naar het Grondwettelijk Hof en kreeg daar gelijk. In twee arresten van 17 november 2013 vernietigde het Grondwettelijk Hof een aantal bepalingen van het decreet, waaronder die over de sociale last.

Het decreet snel repareren, is volgens Mario Deketelaere niet echt een optie. “Het aard van het beestje en de juridische redenen waarom bepaalde onderdelen vernietigd zijn, maken dat niet vanzelfsprekend.” Filiep Loosveldt verwacht meer van een fundamentele oplossing waarbij de sector om de tafel gaat zitten met de Vlaamse overheid. “We moeten in Vlaanderen een structurele oplossing zoeken voor betaalbaar wonen en sociale woningbouw. Maar zo dicht bij de verkiezingen zal het niet lukken daar zo’n breed overleg over op te starten.”

Bron: Trends